Praten over zingeving

in de palliatieve fase

In hun laatste levensfase zijn veel mensen met levensvragen bezig. Vragen over leven en dood, over afscheid nemen, over de betekenis van het eigen leven, over wie zij nu eigenlijk zijn. Vragen waarop vaak geen antwoord is, en waar mensen over kunnen piekeren. Dat kan veel emoties oproepen, angst, verdriet, soms ook boosheid en spijt. Het kan mensen helpen en ook heel verbindend zijn, om hier met naasten of andere vertrouwde personen over te praten.

Helaas blijkt dit voor veel mensen niet zo vanzelfsprekend. Als je het altijd moeilijk hebt gevonden om over je twijfels en emoties te praten, dan is dat vaak ook zo in die laatste, moeilijke periode van het leven. En dan kunnen mensen zich heel eenzaam voelen in hun wanhoop en zorgen. Dat hoeft overigens niet alleen te gelden voor de mens die gaat sterven, maar ook voor haar of zijn naasten.

Goede palliatieve zorg houdt in dat er ook aandacht is voor deze vragen van mensen. Dat zorgverleners antennes ontwikkelen om aan te voelen of iemand piekert, bang is, zich schuldig en onmachtig voelt, wanhopig is. En dat zij in staat zijn om daarover op een zorgvuldige manier ruimte voor te maken, en het gesprek aan te gaan.

Maar: hoe doe je dat?

Op deze website vind je:

• Informatie over het zakkaartje “Zingeving in de palliatieve fase”,  dat je kan helpen bij het voeren van een eerste gesprek
• Links naar meer informatie en materiaal dat je kan gebruiken bij het verder praten over zingeving, waaronder een waardevolle e-learning